Back in the heady days of 3G, I stepped out one evening to hit the neighbourhood bar after a particularly exhausting shift at home. While I was walking and yearning for loose shifts, which wouldn’t require any relaxation afterwards, a dainty mother and her gentle-looking son appeared before me on…

Okurlarımız soruyorlar. Okurlarımızın kafası zaten oldum olası çok karışık. Editörüm diyor ki, “Kafaları karışık olmasa zaten neden bizi okusunlar, pikniğe gidip beyaz peynirle karpuz yerler, televizyon izlerler, evlerinde akvaryumu falan seyrederler.” Ona hak veriyorum vermesine ama milyonların okuduğu bir deneme yazarı olarak okurlarımızın sorulara da elden geldiğince cevap vermek istiyorum. …

Santiago’daki gönüllü sürgünümün cicim ayları ilkbahar karı gibi eriyip bittiğinde, kendi dilimde konuşmayı çok özlediğimi fark ettim. Bir akşamüzeri artık nereden estiyse, niyeti bozdum, odamdan çıkıp pansiyonun giriş kısmındaki allahlık telefon rehberini elime aldım, rasgele karıştırmaya başladım. Türkçe’ye benzer ilk gördüğüm isim Faruk Çambalı’ydı. Çevirdim numarayı, ihtiyar bir kadın açtı…

I had to convince my grandma about the chickens. Since nothing could have convinced her better than a piece of genuine ekmek kadayıfı from Afyon, I made my way to Afyon, which is God’s idea of a horribly half-baked joke as a city. If it wasn’t for this special desert…

Ekin beni Futurium diye bir yere götürdü geçenlerde. Orada gezerken bu meşhur resimleri arka plan yapabildiğin selfie varyetesini görüp bir sürü resim çektik. O resimlere bakarken de aklıma bizim Hasan geldi. Anlat Hasanım: Beklediğim gol hayali Ercan Taner sunumuyla geldi: “Attı! Attı! Hokusai attı, iki oldu! Hokusai attı, iki oldu!”…

Mahalle barına çıktım ki, aşı sertifikamı göstereyim, aşı sertifikamdaki yabancı ismi ve aksanlı Almancamı kafasında birleştirerek gavur olduğuma hükmeden ve İngilizce devam eden garson kız kimlik sorunca aslan gibi Alaman paşaportumu masaya vurayım. Sonra ben o harikulade boz renkli kokteylin tadına bakıp garsona, “Bunu siz mi yaptınız?” deyince, o da…

Yine her gece rüyalarımda bu. Spotify genel merkezinin Stockholm’da olduğunu duymuştum o sıra. Bir gece bir büyükle eve geldim. Hepsini içtim, zurnayım tabii. Bir ara gözümü açıp baktım, karlı dağlar geçiyo, bir daha açtım, başımda bir çocuk, kalk abi Stockholm’a geldik diyor. Baktım, sahiden Stockholm’dayım. Bir soruşturma, Norrmalm Mahallesi vardır…

Ürünle ilgili üretici firmaya yönelik birçok şikayette bulunmuş olmama rağmen, henüz menfi yahut müspet bir cevap alamadığım için bir kez de burada şansımı deneyeyim dedim. Değerlendirmemin tamamını okumaya vakti olmayanlar için en sonda söyleyeceğimi şimdiden açık edebilirim: Akıl ve beden sağlığınız için bu üründen uzak durun. Ürünü, o dönem pet…